Expositie Art Gallery O-68

Kunstenaars: Nikki van Es en Rozemarijn Westerink
Afbeelding behorende bij Expositie Art Gallery O-68 | Kunstenaars: Nikki van Es en Rozemarijn Westerink

Dieren, 10 augustus 2021

Art Gallery O68, Oranjestraat 74, 6881 SG Velp

Opening: Zondag 15 augustus 2021 van 15.00 tot 17.00 uur, tentoonstelling: zondag 15 augustus t/m zaterdag 11 september
Finissage: zaterdag 11 september, 2021, 15.00 – 17.00 uur

Openingstijden: Do – Zo, van 15.00 tot 17.00 uur, en op afspraak

Informatie: info@gallery-O-68.com / 06 1259 4329 / www.gallery-o-68.com

Onder de titel ‘If you have ever gone to the woods with me, I must love you very much.’ worden van 15 augustus t/m 11 september 2021 in Art Gallery O-68 in Velp, Gelderland, dubbelzijdig beschilderde werken op papier van Nikki van Es en tekeningen en animaties van Rozemarijn Westerink getoond. De titel is een dichtregel van Mary Oliver, Amerikaans dichter.

In haar werk toont Nikki van Es (1956) haar blijdschap over het bestaan van vele vormen van leven. Ze wil iets begrijpen van de principes, samenhang en de rol van toeval, terwijl zij er zich ondertussen van bewust is dat natuur nog steeds niet te bevatten is. Evenzo probeert ze de inventiviteit en schoonheid te evenaren wat natuurlijk een onmogelijke opgave is. Juist om die reden is natuur zowel haar metgezel als mededinger. Soms legt ze plantstructuren bloot en kijkt naar microscopische details in een poging om via dat microscopisch detail het grotere geheel beter te begrijpen, zoals de fotosynthese van groene planten, of mycorrhiza, een vorm van samenleven, symbiose van schimmels en plantenwortels. Haar werk komt uiteindelijk voort uit een combinatie van verbeelding en observatie. De weerbaarheid van de natuur wordt ook getest in het werk zelf. De lange vezels van het papier (lokta en moerbeiboom, bijvoorbeeld) maken het haar mogelijk om de tekeningen ‘tot op het bot’ uit te snijden. De transparantie van deze papiersoorten geeft haar de mogelijkheid om beide zijden van het papier te benutten met een samenhang tussen bovenzijde en onderkant van een blad. Door een tekening tegen het licht te houden wordt de inhoud prijsgegeven.

Rozemarijn Westerink (1982) is gefascineerd door de werking van het geheugen: de manier waarop objectieve gebeurtenissen in de hersenen worden opgeslagen als subjectieve beelden. De beelden vervormen, delen vallen weg. Zij reconstrueert deze herinneringen werkend vanuit zowel persoonlijke motieven als een (kunst)historische context. Ze begint met tekenen, voor haar de meest directe methode om wat de hersenen denken, zichtbaar te maken. Hierbij herhaalt ze bepaalde beeldelementen, waardoor de tekening gelaagd wordt en overwoekerd dreigt te worden door een overschot aan lagen. Qua materiaal en werkwijze kiest zij voor beeldende middelen die direct en onomkeerbaar zijn, waardoor haar handeling en beweging zichtbaar blijven. Westerink richt zich op de beleving van een bepaalde landschappelijke plek, waarin ze de mogelijkheden van een tuin verkent. De tuin wanneer het regent, of als het nacht is. Denkbeeldig zoemt zij in en uit op verschillende plekken en roept de vraag op of die tuin echt bestaat of door het herhalen van de handeling van het tekenen fictief is geworden. Vanuit tekeningen op papier met pen en inkt maakt zij (animatie)films, muurtekeningen en textielen met behulp van grafische technieken. Animaties en tekeningen op papier zullen te zien zijn in de expositie.

Foto’s:

Nikki van Es: detail uit weefsel van het bos 6, 2021, Nepalees en Japans papier, aquarel, krijt, acryl, 122 x 90 cm